01.01.2018, 18:25
Dysk twardy posiada pewną pulę sektorów, które służą do „łatania” dziur powstałych w wyniku bad sectorów.
Oprogramowanie układowe oznacza tego bad sectora, robi skrót z niego do zastępczego sektora i zwiększa wskaźnik reallocated sectors count o jeden, czy ile tam sektorów zremapowano. Ze S.M.A.R.T. można zrozumieć ile sektorów realokowano, ile pozostało niestabilnych sektorów i ile było prób przeniesienia. Jeśli prób jest więcej niż faktycznie realokowanych sektorów, to dysk stracił pulę sektorów zapasowych. Zwiększająca się liczba sektorów oczekujących wskazuje na degradację powierzchni talerzy.
Oprogramowanie układowe oznacza tego bad sectora, robi skrót z niego do zastępczego sektora i zwiększa wskaźnik reallocated sectors count o jeden, czy ile tam sektorów zremapowano. Ze S.M.A.R.T. można zrozumieć ile sektorów realokowano, ile pozostało niestabilnych sektorów i ile było prób przeniesienia. Jeśli prób jest więcej niż faktycznie realokowanych sektorów, to dysk stracił pulę sektorów zapasowych. Zwiększająca się liczba sektorów oczekujących wskazuje na degradację powierzchni talerzy.
1. Zawsze mam rację.
2. Jeśli nie mam racji, patrz pkt 1.
2. Jeśli nie mam racji, patrz pkt 1.